Het is nog voor 9:00 uur ‘s ochtends als Marijke haar medicatie moet slikken. Er is vandaag markt in Arles en we willen vroeg weg; enerzijds omdat markten meestal alleen in de ochtend zijn, anderzijds omdat de temperatuur nu nog aangenaam is om een stukje te lopen. Als Marijke haar medicatie heeft ingenomen, vertrekken we.
Ik heb op internet gevonden waar de markt ongeveer is, maar begreep ook dat er in de directe omgeving van de markt geen parkeergelegenheid is en zo komen we op een grote, betaalde parkeerplaats terecht. Als ik aan een Française vraag hoe we het beste kunnen lopen, geeft ze mij haar parkeerkaartje waar nog een uur tegoed op staat, maar daar gaan we het niet mee redden en ik stop voor 4 uur geld in de meter.
De markt is bijzonder lang gerekt en dat betekent veel lopen en af en toe even een rustmomentje inbouwen voor Marijke.
Als ik van onderstaande, bijzondere tafel, een foto maak, ziet Marijke dat dit ‘verboden’ is; daar had ik totaal geen erg in . Ik ga de foto echt niet wissen
.
We lopen verder en bij een van de stalletjes zie ik veen geslepen steen met daar op een prachtige afbeelding: “Liefde is…..” en die koop ik dus voor Marijke.
Aan het einde van dit stukje markt, is een façade van steen, die een waterpartij omsluit en omgeven is met een trap.
Omdat Marijke weer even rustig moet kunnen bijkomen van de inspanning die het lopen met zich meebrengt, gaan we op een terras in de zon, genieten van een kopje koffie.
Hierna lopen we verder en valt ons oog bijna gelijktijdig op de kleur van de kleding, die mijns inziens prachtig kleurt bij Marijke haar grijze haar.
Het geheel wordt afgemaakt met een prachtige shawl in de zelfde kleur .
Als we verder lopen, komen we bij de kraampjes waar verse producten verkocht worden. Jammer genoeg houdt Marijke niet van oesters en om ze nu hier op de markt op te gaan eten, gaat mij ook weer wat ver.
Het is goed warm en het lopen maakt dat je het nog warmer krijgt; tijd voor een terras dus en bij voorkeur een ijskoud biertje . Marijke houdt het bij Orangina.
Nadat we onze drankje op hebben, lopen we verder over de markt.
Het is inmiddels 12:30 uur en we vinden het mooi zo. Op de terugweg naar de auto, komen we langs een begraafplaats, waar, zoals vaker in Zuid-Europese landen, de meest waanzinnige graven te bewonderen zijn. Begraafplaatsen in Nederland vind ik vaak zo’n ‘dooie boel’.
Op de weg terug naar de camping, komen we langs een E. Leclerc en daar slaag ik zo waar voor een zwembroekje, type slip (je mag in Frankrijk namelijk niet met een bermuda of short zwemmen); het is al meer dan 10 jaar geleden dat ik een dergelijk klein broekje aan kon .
Als we de winkel uitlopen richting de uitgang, zie ik precies het tafeltje waar ik al meer dan één jaar naar op zoek ben. Ons tafeltje in de voortuin is op en er zou een nieuw blad op kunnen, maar dat kost € 75,- en dat vind ik veel te veel geld voor iets dat er feitelijk alleen mar staat en eigenlijk nooit gebruikt word. Tafeltje los heb ik nog nooit ergens gezien en hier kan ik het in de uitverkoop voor € 29,- kopen. Blijkt onderdeel te zijn van Leclerc, dus naar de klantenbalie en daar wordt het, in een draagbaar pakket, voor me uit het magazijn gehaald.
Bij terugkomst op de camping, eten we eerst en broodje en dan gaan we weer heerlijk in de relax-stand.
Ons avondeten is vandaag Babi Pangang met kleine maiskolfjes en daar eten we witte rijst en Sambal Setan bij.
Het is zulk mooi weer, dat ik om 21:00 uur nog met alleen met short aan, buiten zit. Marijke trekt, later op de avond, uiteindelijk een vest aan.
Het was weer een fantastische dag vandaag.