De nieuwe matras blijkt een schot in de roos; we slapen er allebei beter door en daardoor rusten we ook goed uit.
Nadat we ontbeten hebben, hoeven we helemaal niks en dat is, na de afgelopen hectische weken een verademing en daarnaast is het prima weer, dus genieten we dubbel.
Omdat in het dorp Pont-de-Vaux bij de plaatselijke Tabac geen mogelijkheid was om een simkaartje voor de Mifi te kopen, gaan we vandaag even naar Macon om er daar een te kopen.
Marijke blijft in de auto zitten, terwijl ik bij Orange prima geholpen wordt en maar weer eens moet denken aan mijn voormalige lerares Frans, juffrouw Blessing; volgens haar had ik geen gevoel voor taal, maar ik spreek ondertussen, naast vloeiend Duits en Engels, een aardig woordje Frans en dat gaat echt wel verder dan boodschappen doen en op een terras iets bestellen 
.
Voor € 15,- heb ik een pre-paid simkaartje met 1 Gb en voor € 25,- koop ik daar nog eens 3 Gb bij; dat moet genoeg zijn om samen te kunnen internetten als er geen Wifi beschikbaar is.
Omdat er op de heenweg sprake was van een gedeeltelijke wegafsluiting, rijden we via de andere oever van de Saone terug naar de camping.
Op de camping genieten we van een ijskoud alcoholvrij biertje en eten we een broodje.
Na de lunch lopen we een stukje langs de oever van de Saone, waar we op sommige plekken nog door het, inmiddels warme, water moeten lopen.
De rest van de middag brengen we lezend door; we eten vanavond wederom in het restaurant op de camping.
Omdat het gisteren op het terras erg warm was, voor vandaag een plekje met wat meer schaduw gereserveerd. We bestellen allebei de steak met groentetaartje en frietjes.
Marijke neemt een Dame Blanche na en ik neem zo waar geen toetje; heb gewoon meer dan genoeg gegeten.
Nadat ik betaald heb, lopen we saampjes nog even van de camping af om de brug over de Saone beter te bekijken.
Voor Marijke is het nu te vermoeiend om naar de overkant te lopen, maar ik loop even naar de overkant.
Als ik weer terugloop richting de camping, zit Marijke al op me te wachten.
We lezen nog wat tot ongeveer 22:00 uur en kijken dan nog een aflevering van Witse; we voelen allebei dat de rust –even niets dat ‘moet’- ons bijzonder goed doet.
